ผลต่างระหว่างรุ่นของ "01204111 model codes"
Chaiporn (คุย | มีส่วนร่วม) |
Chaiporn (คุย | มีส่วนร่วม) |
||
(ไม่แสดง 6 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้คนเดียวกัน) | |||
แถว 177: | แถว 177: | ||
static void Main() | static void Main() | ||
{ | { | ||
+ | Console.Write("Total amount is "); | ||
+ | Console.WriteLine( 82+64+90+75+33 ); | ||
+ | Console.Write("Each has to pay "); | ||
Console.WriteLine( (82+64+90+75+33) / 5 ); | Console.WriteLine( (82+64+90+75+33) / 5 ); | ||
} | } | ||
แถว 193: | แถว 196: | ||
static void Main() | static void Main() | ||
{ | { | ||
+ | Console.Write("Total amount is "); | ||
+ | Console.WriteLine( 82+64+90+75+33 ); | ||
+ | Console.Write("Each has to pay "); | ||
Console.WriteLine( (82+64+90+75+33) / 5.0 ); | Console.WriteLine( (82+64+90+75+33) / 5.0 ); | ||
} | } | ||
แถว 200: | แถว 206: | ||
</div> | </div> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed"> | <div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed"> | ||
− | + | ตัวอย่างโปรแกรมที่ปรับปรุงแล้ว (ใช้ตัวแปรเก็บค่านิพจน์ที่คำนวณซ้ำซ้อน) | |
<div class="mw-collapsible-content"> | <div class="mw-collapsible-content"> | ||
<syntaxhighlight lang="csharp"> | <syntaxhighlight lang="csharp"> | ||
แถว 214: | แถว 216: | ||
static void Main() | static void Main() | ||
{ | { | ||
− | Console.Write(" | + | int total = 82+64+90+75+33; |
− | Console.WriteLine( | + | Console.Write("Total amount is "); |
− | Console.Write(" | + | Console.WriteLine(total); |
− | Console.WriteLine( | + | Console.Write("Each has to pay "); |
+ | Console.WriteLine( total / 5.0 ); | ||
} | } | ||
} | } | ||
แถว 223: | แถว 226: | ||
</div> | </div> | ||
</div> | </div> | ||
+ | |||
+ | ==== โจทย์: แชร์ค่าอาหารพร้อมให้ทิป ==== | ||
+ | * หัวข้อการเรียนรู้ | ||
+ | ** การหารเอาเศษและตัวดำเนินการ % | ||
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed"> | <div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed"> | ||
− | ตัวอย่างโปรแกรม | + | ตัวอย่างโปรแกรม |
<div class="mw-collapsible-content"> | <div class="mw-collapsible-content"> | ||
<syntaxhighlight lang="csharp"> | <syntaxhighlight lang="csharp"> | ||
แถว 235: | แถว 242: | ||
int total; | int total; | ||
total = 82+64+90+75+33; | total = 82+64+90+75+33; | ||
− | Console.Write("Each | + | Console.Write("Total amount: "); |
+ | Console.WriteLine( total ); | ||
+ | Console.Write("Each has to pay: "); | ||
Console.WriteLine( total / 5 ); | Console.WriteLine( total / 5 ); | ||
Console.Write("Tip: "); | Console.Write("Tip: "); |
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 16:16, 1 สิงหาคม 2559
ตัวอย่างโปรแกรมที่ควรเขียนได้และเข้าใจเมื่อเรียนเนื้อหาแต่ละส่วน
เนื้อหา
- 1 แนะนำคอมพิวเตอร์และการโปรแกรม
- 2 ตัวแปร นิพจน์ โปรแกรมเชิงลำดับอย่างง่าย อินพุต/เอาท์พุต
- 2.1 ลำดับโปรแกรมที่พัฒนา
- 2.1.1 โจทย์: คำนวณบิลค่าอาหาร
- 2.1.2 โจทย์: บิลอาหารพร้อมส่วนลด 20%
- 2.1.3 โจทย์: สั่งอาหารซ้ำกันหลายเมนู
- 2.1.4 โจทย์: แชร์ค่าอาหาร
- 2.1.5 โจทย์: แชร์ค่าอาหารพร้อมให้ทิป
- 2.1.6 โจทย์: แปลงอุณหภูมิจากองศาเซลเซียสเป็นเคลวิน
- 2.1.7 โจทย์: แปลงอุณหภูมิจากองศาเซลเซียสเป็นหน่วยอื่น ๆ
- 2.1.8 โจทย์: คำนวณเงินฝากธนาคาร
- 2.1 ลำดับโปรแกรมที่พัฒนา
- 3 โปรแกรมย่อยและไลบรารี
- 4 นิพจน์เชิงตรรกและโครงสร้างคำสั่งแบบทางเลือก
- 5 โครงสร้างคำสั่งแบบทางเลือกหลายชั้น
- 6 โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำ
- 7 โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำและอาร์เรย์ 1 มิติ
- 7.1 ตัวอย่างโปรแกรม
- 7.1.1 คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 5 จำนวน (ไม่ใช้ array)
- 7.1.2 คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ไม่ใช้ array)
- 7.1.3 คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + while loop)
- 7.1.4 คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + for loop)
- 7.1.5 คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + for loop + โปรแกรมย่อย)
- 7.1 ตัวอย่างโปรแกรม
- 8 โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำหลายชั้น
- 9 โปรแกรมย่อยขั้นสูง
- 10 อาเรย์หลายมิติ
- 11 การแก้โจทย์เชิงประยุกต์
แนะนำคอมพิวเตอร์และการโปรแกรม
- 1 คาบ
- องค์ประกอบคอมพิวเตอร์เบื้องต้น
- ฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ และระบบปฏิบัติการ
- การแทนข้อมูล
- ระบบเลขฐาน
- เครือข่ายคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต (?)
- มโนทัศน์การโปรแกรม
- ภาษาระดับต่ำ
- ภาษาระดับสูง
- การแปลภาษา
- ขั้นตอนวิธีและการแตกปัญหาเป็นปัญหาย่อย
- โฟลว์ชาร์ท
ตัวอย่างโปรแกรม
โปรแกรมการกินข้าว
1. ขณะที่ ข้าวในจานยังไม่หมด ให้ทำดังนี้ 1.1 ถ้า ยังกินไหว ให้ทำดังนี้ 1.1.1 ตักข้าวเข้าปาก 1.2 ถ้าไม่เช่นนั้น 1.2.1 เลิกกิน 2. ถ้า ยังไม่อิ่ม และ เงินยังไม่หมด ให้ทำดังนี้ 2.1 ซื้อข้าวอีกจาน 2.2 กลับไปทำข้อ 1
ตัวแปร นิพจน์ โปรแกรมเชิงลำดับอย่างง่าย อินพุต/เอาท์พุต
- 1 คาบ
- แนะนำ data type เท่าที่จำเป็น
- int สำหรับจำนวนเต็ม (ไม่ต้องมี short หรือ byte)
- double สำหรับทศนิยม (ไม่ต้องมี float)
- char
- string
- ตัวดำเนินการพื้นฐาน +, -, *, /, %
- ลำดับความสำคัญ และวงเล็บ
- ยังไม่ต้องสอน ++, --, += และ -= ในตอนนี้
- อาศัย interactive shell ในการแสดงลำดับการคำนวณ การใช้ตัวแปร และการนำเอาลำดับเหล่านี้มารวมกันเป็นโปรแกรมเพื่อทำงานทีเดียว
- ??การประกาศตัวแปรด้วยคีย์เวิร์ด var
- การใช้ Console.ReadLine() และ Console.WriteLine() เมื่อเริ่มนำมาเขียนเป็นโปรแกรม
- แทรกเกร็ดเรื่อง formatting โดยใช้ Console.Write() ไปเรื่อย ๆ
- ?? ไม่ต้องสอนการประกาศตัวแปรแบบ const
- ไม่ต้องสอน ConvertTo() และการทำ type casting ระหว่างตัวเลขเป็นตัวอักษร (เช่น (int)'A' หรือ (char)65)
ลำดับโปรแกรมที่พัฒนา
โจทย์: คำนวณบิลค่าอาหาร
- หัวข้อการเรียนรู้
- การคำนวณแบบบวกเลขอย่างง่าย
- นิพจน์ทางคณิตศาสตร์ (math expression)
- การส่งออกเอาท์พุท
- ความหมายของคำสั่ง (statement)
ตัวอย่างโปรแกรม
ตัวอย่างโปรแกรมที่ปรับเอาท์พุทให้เหมาะสมขึ้น
โจทย์: บิลอาหารพร้อมส่วนลด 20%
- หัวข้อการเรียนรู้
- ลำดับความสำคัญของตัวดำเนินการ
ตัวอย่างโปรแกรมที่ผิด (การคูณเกิดขึ้นกับ 33 เท่านั้น)
ตัวอย่างโปรแกรมที่ถูก (ใช้วงเล็บครอบนิพจน์บวกทั้งหมด)
โจทย์: สั่งอาหารซ้ำกันหลายเมนู
- หัวข้อการเรียนรู้
- ใช้วงเล็บช่วยให้เขียนโปรแกรมไม่กำกวม แม้ไม่ทำให้การทำงานเปลี่ยน
ตัวอย่างโปรแกรม (เขียนโดยอาศัยลำดับความสำคัญ * ที่มาก่อน +)
ตัวอย่างโปรแกรม (เพิ่มวงเล็บเพื่อความชัดเจน)
โจทย์: แชร์ค่าอาหาร
- หัวข้อการเรียนรู้
- การหารแบบจำนวนเต็ม และการหารแบบทศนิยม
ตัวอย่างโปรแกรมที่ผิด (ใช้การหารแบบจำนวนเต็ม)
ตัวอย่างโปรแกรมที่ถูก (เปลี่ยนให้เป็นการหารแบบทศนิยม)
ตัวอย่างโปรแกรมที่ปรับปรุงแล้ว (ใช้ตัวแปรเก็บค่านิพจน์ที่คำนวณซ้ำซ้อน)
โจทย์: แชร์ค่าอาหารพร้อมให้ทิป
- หัวข้อการเรียนรู้
- การหารเอาเศษและตัวดำเนินการ %
ตัวอย่างโปรแกรม
โจทย์: แปลงอุณหภูมิจากองศาเซลเซียสเป็นเคลวิน
- หัวข้อการเรียนรู้
- การอ่านอินพุทด้วย Console.ReadLine()
- ชนิดข้อมูลแบบจำนวนและสตริง
- ตัวดำเนินการ + ที่ให้พฤติกรรมแตกต่างกันเมื่อใช้กับจำนวนและสตริง
- การใช้เมท็อด Parse() เพื่อเปลี่ยนสตริงเป็นจำนวน
- การฟอร์แมตเอาท์พุท
ตัวอย่างโปรแกรมที่ผิด (บวกสตริงเข้ากับจำนวน)
ตัวอย่างโปรแกรมที่ถูก #1
ตัวอย่างโปรแกรมที่ถูก #2 (ฟอร์แมตข้อความให้เหมาะสม)
โจทย์: แปลงอุณหภูมิจากองศาเซลเซียสเป็นหน่วยอื่น ๆ
- หัวข้อการเรียนรู้
- การวิเคราะห์โจทย์
- การฟอร์แมตตัวเลขให้มีจำนวนทศนิยมที่กำหนด
ตัวอย่างโปรแกรม
โจทย์: คำนวณเงินฝากธนาคาร
- หัวข้อการเรียนรู้
- การวิเคราะห์โจทย์
- การใช้ไลบรารี Math
ตัวอย่างโปรแกรม
โปรแกรมย่อยและไลบรารี
- เป้าหมาย: การใช้โปรแกรมย่อยเพื่อการแบ่งปัญหาเป็นปัญหาย่อย และเพื่อให้โปรแกรมอ่านเข้าใจง่าย (ไม่ใช่เพื่อทำให้โปรแกรมสั้นลง)
- 1 คาบ
- การเรียกใช้ฟังก์ชันในคลาส Math และทบทวนการเรียกใช้ฟังก์ชันที่เคยทำมาแล้ว (ReadLine, WriteLine, Parse ฯลฯ)
- การสร้างโปรแกรมย่อยและฟังก์ชันขึ้นมาด้วยตนเองเพื่อคำนวณสูตรที่ไม่มีให้ในไลบรารี
- พารามิเตอร์และการส่งค่า
- ความหมายของพารามิเตอร์และอาร์กิวเมนต์
- ครอบคลุมเฉพาะ pass by value
- ?? การกำหนดพารามิเตอร์ด้วย keyword argument ตัวอย่างเช่น
คลิก "ขยาย" เพื่อดูตัวอย่างโปรแกรม
- สโคปของตัวแปร
ลำดับของโปรแกรมที่จะพัฒนา
1. โปรแกรมคำนวณพื้นที่วงกลม 1
ตัวอย่างแรกสุดที่แสดงการเรียกโปรแกรมย่อยโดยไม่ต้องส่งพารามิเตอร์ใดๆ เพื่อแสดง top-down design ขั้นพื้นฐาน
2. โปรแกรมคำนวณพื้นที่วงกลม 2
ทำงานเดียวกับโปรแกรมแรก แต่มีการเรียกโปรแกรมย่อยที่มีพารามิเตอร์แบบ pass by value และรีเทิร์นผลลัพธ์ แสดงการออกแบบโปรแกรมแบบ modular และ stepwise refinement มากยิ่งขึ้น
3. โปรแกรมคำนวณค่าเฉลี่ยของตัวแปร 3 ตัว (version 2)
หาค่าเฉลี่ยของจำนวนเต็มสามตัว เป็นโปรแกรมที่ปรับมาจากโปรแกรมที่ Main ทำทุกอย่าง เป็นอีกตัวอย่างที่แสดงการใช้โปรแกรมย่อย
4. โปรแกรมคำนวณค่าเฉลี่ยของตัวแปร 3 ตัว (version 3)
หาค่าเฉลี่ยของจำนวนเต็มสามตัว ใช้ out พารามิเตอร์ในการส่งค่ากลับ
5. โปรแกรมคำนวณพื้นที่สี่เหลี่ยมคางหมู
ปรับแก้จากตัวอย่างการคำนวณค่าเฉลี่ย แสดงตัวอย่างการนำโปรแกรมที่แบ่งโครงสร้างที่ดีไว้แล้วมาปรับแก้
โปรแกรมตัวอย่างอื่น ๆ
หาพื้นที่สี่เหลี่ยม
ตัวอย่างแสดงการแยกส่วนของการคำนวณเป็นโปรแกรมย่อย
ตัวอย่าง 2 (มีการใช้หลาย method)
- TODO
ตัวอย่าง 3 (มีการใช้หลาย method, ใน method มีการเรียนใช้ method อื่น)
- TODO
นิพจน์เชิงตรรกและโครงสร้างคำสั่งแบบทางเลือก
- ทุกตัวอย่างมีการใช้โปรแกรมย่อยเสมอ
ตัวอย่างโปรแกรม
แก้สมการกำลังสอง
เป็นตัวอย่างของการเขียนโปรแกรมแก้สมการกำลังสอง โดยพิจารณาแบบ top-down
ส่วนแรกเป็นโปรแกรมหลักที่รับสัมประสิทธิ์ a,b,c และเรียกใช้โปรแกรมย่อยในการประมวลผล
เมท็อด Main
เริ่มเขียนส่วนรับอินพุต
เขียนเมท็อด ReadCoefficients
ที่ใช้เมท็อด ReadDouble
เมื่อเขียนถึงจุดนี้ควรจะทดสอบโปรแกรมเสียก่อน อาจจะต้อง comment SolveAndOutput ไปก่อน และเพิ่มคำสั่งในการพิมพ์ค่า a b c ออกมา
โครงหลักของการแก้สมการ SolveAndOutput มีเงื่อนไขเกี่ยวกับค่า ที่ต้องรวมการแสดงผลไว้ด้วยเพราะว่าแสดงผลได้สองแบบ (และเรายังคืนค่าเป็น complex ไม่เป็น) ซึ่งถ้าแบ่งงานอีกแบบคือให้โปรแกรมย่อยคืนค่าเป็นจำนวนเชิงซ้อนตลอดเวลา ก็จะเขียนได้สะอาดกว่านี้ ในตอนแรกเราจะเขียนแค่ส่วนหาคำตอบกรณีที่เป็นจำนวนจริงก่อนเพื่อให้สามารถทดสอบโปรแกรมได้เมื่อทำส่วนย่อยแรกนี้เสร็จ
เขียนในเมท็อด SolveAndOutput
ส่วนตรวจสอบว่ามีคำตอบเป็นจำนวนจริง (ไม่ได้ตรวจว่ามีคำตอบเดียวหรือเปล่า --- สามารถเก็บไปเป็นการบ้านที่ทำในแลบได้)
ในการตรวจสอบจะคำนวณ inner term ด้วยเมท็อด CalculateInnerTerm ก่อน จากนั้นจึงค่อนตรวจสอบค่า
จากนั้นจึงเมท็อดที่เหลือในการหาคำตอบกรณีคำตอบเป็นจำนวนจริง
มีเมท็อด FindRealSolutions และ OutputRealSolutions
เมื่อเขียนถึงตรงนี้ควรจะทดสอบโปรแกรมก่อน (ไม่ควรเขียนต่อ) เราควรเน้นให้นิสิตทดสอบโปรแกรมเป็นระยะ ๆ ไม่ใช่เขียนรวดเดียวแล้วทดสอบทีเดียว
จากนั้นเราจะเพิ่มส่วนคำนวณคำตอบในกรณีที่คำตอบเป็น complex ในเมท็อด SolveAndOutput (ในส่วน else)
เขียนเพิ่มเติมในเมท็อด SolveAndOutput
โค้ดที่เหลือกรณีทีคำตอบเป็น complex (และไม่เป็นจำนวนจริง) เขียนคล้าย ๆ เดิม แต่ในการคืนคำตอบจะคืนสองคำตอบแยกเป็นส่วน real part และ imaginary part เราเลือกที่จะคำนวณคำตอบสองคำตอบให้เรียบร้อยใน FindComplexSolutions เลย แม้ว่าจะดูว่าเป็นการทำงานซ้ำซ้อน (เพราะว่า real part เท่ากัน) แต่เนื่องจากเราไม่ต้องการให้เงื่อนไขและรายละเอียดดังกล่าวไปปะปนอยู่ในส่วนแสดงผลลัพธ์
ด้านล่างเป็นเมท็อด FindComplexSolutions และ OutputComplexSolutions
คิดค่าส่งไปรษณีย์
แสดงการแบ่งงานเป็นหลายกรณี
โครงสร้างคำสั่งแบบทางเลือกหลายชั้น
- ไม่ต้องสอน switch/case
- ใช้ flow-chart และตัวอย่างเยอะ ๆ
ตัวอย่างโปรแกรม
คำนวณค่ามากที่สุดของจำนวนสามจำนวน
แสดงตัวอย่างการเขียนใน 8 รูปแบบ (ถ้าไม่ได้สอน expression ที่ใช้ ?: คงไม่ต้องยกตัวอย่างรูปแบบที่ 7/8)
โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำ
- Notes: while, do-while ใช้ flow-chart ช่วย, แทรก ++/-- ณ จุดนี้
โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำและอาร์เรย์ 1 มิติ
- Notes: for-loop, ใช้ flow chart ไฟล์อินพุต
ตัวอย่างโปรแกรม
คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 5 จำนวน (ไม่ใช้ array)
สองตัวอย่างแรกจะใช้เพื่อแสดงความจำเป็นของการใช้อาร์เรย์
คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ไม่ใช้ array)
เอาโปรแกรมเดิมมาแก้ให้เป็น 10 ตัวแปร
คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + while loop)
ประกาศตัวแปรแบบ array และคำนวณผลรวม
คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + for loop)
ประกาศตัวแปรแบบ array และคำนวณผลรวม
คำนวณผลรวมของจำนวนเต็ม 10 จำนวน (ใช้ array + for loop + โปรแกรมย่อย)
ถ้ายังไม่สอนตอนนี้ ก็ข้ามตัวอย่างนี้ไปก่อนได้ครับ
ประกาศตัวแปรแบบ array และคำนวณผลรวม โดยแบ่งงานเป็นส่วน ๆ ด้วยโปรแกรมย่อย
โครงสร้างคำสั่งแบบวนซ้ำหลายชั้น
- Notes: continue และ break
โปรแกรมย่อยขั้นสูง
- Notes: เช่น pass by reference, ส่ง array เข้าเมท็อด, string processing
อาเรย์หลายมิติ
- Notes: นำเข้าข้อมูลจาก csv
การแก้โจทย์เชิงประยุกต์
- Notes: เสริมเนื้อหาเช่น GUI